پزشک دهکده

در حالت عادی هیچ فاصله ای بین دندان ها وجود ندارد و آن ها در موقعیت مناسبی در کنار هم قرار گرفته اند. اما در برخی افراد بنا به دلایلی فاصله قابل توجهی بین دو دندان مجاور یا تمام دندان ها وجود دارد. اگر این فاصله بیش از 0.5 میلی متر باشد اصطلاحاً به آن دیاستما گفته می شود.

1. ارتودنسی دندان

اصولی ترین روش برای درمان دیاستما و خلاص شدن از شر فاصله ایجاد شده مابین دندان ها (مخصوصا دو دندان جلو) قطعا ارتودنسی دندان است. متخصصان ارتودنسی با کمک انواع دستگاه های ارتودنسی دندان ها را از ریشه حرکت داده، منظم کرده و فاصله را کاملا میبندند. بستن فاصله با کمک این روش به مرور زمان انجام خواهد شد و بنابراین طول درمان و بستن فاصله بین دندان ها با ارتودنسی کمی زمانبرتر از روش های دیگر خواهد بود.

برای بستن دیاستما بسته به شدت آن ممکن است روش های ارتودنسی متحرک مانند ارتودنسی نامرئی و ارتودنسی ثابت بکار گرفته شود.

2. ونیر دندان (لمینت و باندینگ ونیر کامپوزیت)

ونیر ها لایه های نازکی از مواد ترمیمی دندانپزشکی هستند که دندان ها را می‌پوشانند و ایرادات ظاهری آن‌ها را برطرف می‌کنند. دو نوع ونیر شناخته شده وجود دارد که احتمالا شما هم نامشان را شنیده باشید. لمینت دندان و ونیر کامپوزیت دو نوع ونیر هستند که به منظور زیبایی و کمک به بستن فاصله بین دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند.

3. جایگزین کردن دندان از دست رفته

گاهی اوقات ممکن است فردی دیاستما نداشته باشد اما پس از کشیده شدن دندان یا خلاصه از دست دادن آن به مرور زمان، فاصله ایجاد شده باشد. در چنین مواردی دندانپزشکان توصیه می کنند با یک روش جایگزین دندان، فاصله بین دندان‌ها بسته شود.

4. فرنکتومی

اگر زائده یا ساختار فرنوم که لثه و لب را بهم متصل کرده بزرگتر از حد معمولا باشد و فاصله قابل توجهی بین دو دندان جلو ایجاد کرده باشد تنها روش درمان دیاستما بستن این فاصله خواهد بود. برای افرادی که با بزرگی فرنوم روبرو هستند روش درمان می تواند ابتدا فرنکتومی باشد و پس از آن درمان ارتودنسی صورت بگیرد.

5. درمان بیماری های لثه

در مواردی که بافت لثه تحلیل رفته یا دچار عفونت و التهاب شده نیز، اگر فاصله بین دندان ها ایجاد شده باشد میبایست قبل از وارد شدن آسیب بیشتر به دندان ها حتما بیماری لثه را درمان کرده و تحلیل لثه را جبران کرد.

جرمگیری دندان، آنتی بیوتیک تراپی و روش های دیگری از این دست می توانند به درمان بیماری های لثه کمک زیادی کنند.

در حالت عادی هیچ فاصله ای بین دندان ها وجود ندارد و آن ها در موقعیت مناسبی در کنار هم قرار گرفته اند. اما در برخی افراد بنا به دلایلی فاصله قابل توجهی بین دو دندان مجاور یا تمام دندان ها وجود دارد. اگر این فاصله بیش از 0.5 میلی متر باشد اصطلاحاً به آن دیاستما گفته می شود.

1. ارتودنسی دندان

اصولی ترین روش برای درمان دیاستما و خلاص شدن از شر فاصله ایجاد شده مابین دندان ها (مخصوصا دو دندان جلو) قطعا ارتودنسی دندان است. متخصصان ارتودنسی با کمک انواع دستگاه های ارتودنسی دندان ها را از ریشه حرکت داده، منظم کرده و فاصله را کاملا میبندند. بستن فاصله با کمک این روش به مرور زمان انجام خواهد شد و بنابراین طول درمان و بستن فاصله بین دندان ها با ارتودنسی کمی زمانبرتر از روش های دیگر خواهد بود.

برای بستن دیاستما بسته به شدت آن ممکن است روش های ارتودنسی متحرک مانند ارتودنسی نامرئی و ارتودنسی ثابت بکار گرفته شود.

2. ونیر دندان (لمینت و باندینگ ونیر کامپوزیت)

ونیر ها لایه های نازکی از مواد ترمیمی دندانپزشکی هستند که دندان ها را می‌پوشانند و ایرادات ظاهری آن‌ها را برطرف می‌کنند. دو نوع ونیر شناخته شده وجود دارد که احتمالا شما هم نامشان را شنیده باشید. لمینت دندان و ونیر کامپوزیت دو نوع ونیر هستند که به منظور زیبایی و کمک به بستن فاصله بین دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند.

3. جایگزین کردن دندان از دست رفته

گاهی اوقات ممکن است فردی دیاستما نداشته باشد اما پس از کشیده شدن دندان یا خلاصه از دست دادن آن به مرور زمان، فاصله ایجاد شده باشد. در چنین مواردی دندانپزشکان توصیه می کنند با یک روش جایگزین دندان، فاصله بین دندان‌ها بسته شود.

4. فرنکتومی

اگر زائده یا ساختار فرنوم که لثه و لب را بهم متصل کرده بزرگتر از حد معمولا باشد و فاصله قابل توجهی بین دو دندان جلو ایجاد کرده باشد تنها روش درمان دیاستما بستن این فاصله خواهد بود. برای افرادی که با بزرگی فرنوم روبرو هستند روش درمان می تواند ابتدا فرنکتومی باشد و پس از آن درمان ارتودنسی صورت بگیرد.

5. درمان بیماری های لثه

در مواردی که بافت لثه تحلیل رفته یا دچار عفونت و التهاب شده نیز، اگر فاصله بین دندان ها ایجاد شده باشد میبایست قبل از وارد شدن آسیب بیشتر به دندان ها حتما بیماری لثه را درمان کرده و تحلیل لثه را جبران کرد.

جرمگیری دندان، آنتی بیوتیک تراپی و روش های دیگری از این دست می توانند به درمان بیماری های لثه کمک زیادی کنند.